02-20-2017, 03:25 PM
"Serce z lodu" rozdział 1:
Julia stanęła na przeciw wrogiej armii. Szybko wyczuła kto jest piechurem, kto jest magiem a kto strzelcem. Spokojnie zbliżyła się i powiedziała
JoLS: Jestem Julia o lodowym sercu, magia i druga z krzyża przeciwieństw.
Na te słowa po wrogiej armii przeszedł szmer. Znali to imię bardzo dobrze jeszcze przed niesławną rzezią na bastsanie małym. Spojrzeli po sobie. Mało kto dał radę ukryć strach przed nią. Julia kontynuowała
JoLS: Moim celem jest wyzwolenie świata spod władzy smoków i demonów. Możecie mi nie wierzyć ale to prawda. Jeśli się poddacie, nie stanie się wam krzywda. Moim zadaniem jest pozbyć się stąd jedynie smoków przeto rzućcie miecze, włócznie, łuki i kostury i dajcie mi zabić te monstra a włos wam z głowy nie spadnie. Jeśli jednak zdecydujecie się walczyć, wiedzcie, że żadnego z was nie zabiję ale będę się broniła więc będzie was bolało dlatego uniknijcie bólu i odstąpcie.
Nie da się ukryć, że w armii zawrzało. Niektórzy faktycznie uwierzyli, inni ze strachu poddali się bez walki. ze 120 000 bez słowa padło 40 000. Julia otoczyła ich złotym polem siłowym więc nic im stać się nie mogło. Następnie przyszedł czas na walkę z armią. Zaczęła spokojnie od stworzenia wielkiego na 25 metrów wielkiego jaszczura z ziemi, który rzucił się na wrogów. Zaraz magowie ze smoczej armii rzucili się do kontry. Julia była silna ale przeciw 17 tysiącom nawet ona nie miała szans w walce na czystą magię. Na szczęście nie o to chodziło. Spod ziemi zaraz trysnęły gejzery z wodą, która zalała smoczą armię po kostki a zaraz potem, zamieniła się z lód. Co jak co, ale tego nikt nie mógł przełamać gdyż lód to ulubiona broń Julii. Dalsze więzienia to była już czysta formalność. Potem zostały już tylko smoki. Julia rozprawiła się z nimi też bardzo szybko i łatwo. Te, których nie mogła pokonać wodą, pokonała prądem i odwrotnie. Ogólnie walka o miasto zajęła jej może z godzinę więc gdy Caitlyn i Paweł dotarli to zastali Julię siedzącą na zwłokach smoków czekającą na nich.
CR: No, tak jak przystało na moją siostrę
PS: niesamowite. Nawet jak na nas
Julia lekko się zarumieniła.
Julia stanęła na przeciw wrogiej armii. Szybko wyczuła kto jest piechurem, kto jest magiem a kto strzelcem. Spokojnie zbliżyła się i powiedziała
JoLS: Jestem Julia o lodowym sercu, magia i druga z krzyża przeciwieństw.
Na te słowa po wrogiej armii przeszedł szmer. Znali to imię bardzo dobrze jeszcze przed niesławną rzezią na bastsanie małym. Spojrzeli po sobie. Mało kto dał radę ukryć strach przed nią. Julia kontynuowała
JoLS: Moim celem jest wyzwolenie świata spod władzy smoków i demonów. Możecie mi nie wierzyć ale to prawda. Jeśli się poddacie, nie stanie się wam krzywda. Moim zadaniem jest pozbyć się stąd jedynie smoków przeto rzućcie miecze, włócznie, łuki i kostury i dajcie mi zabić te monstra a włos wam z głowy nie spadnie. Jeśli jednak zdecydujecie się walczyć, wiedzcie, że żadnego z was nie zabiję ale będę się broniła więc będzie was bolało dlatego uniknijcie bólu i odstąpcie.
Nie da się ukryć, że w armii zawrzało. Niektórzy faktycznie uwierzyli, inni ze strachu poddali się bez walki. ze 120 000 bez słowa padło 40 000. Julia otoczyła ich złotym polem siłowym więc nic im stać się nie mogło. Następnie przyszedł czas na walkę z armią. Zaczęła spokojnie od stworzenia wielkiego na 25 metrów wielkiego jaszczura z ziemi, który rzucił się na wrogów. Zaraz magowie ze smoczej armii rzucili się do kontry. Julia była silna ale przeciw 17 tysiącom nawet ona nie miała szans w walce na czystą magię. Na szczęście nie o to chodziło. Spod ziemi zaraz trysnęły gejzery z wodą, która zalała smoczą armię po kostki a zaraz potem, zamieniła się z lód. Co jak co, ale tego nikt nie mógł przełamać gdyż lód to ulubiona broń Julii. Dalsze więzienia to była już czysta formalność. Potem zostały już tylko smoki. Julia rozprawiła się z nimi też bardzo szybko i łatwo. Te, których nie mogła pokonać wodą, pokonała prądem i odwrotnie. Ogólnie walka o miasto zajęła jej może z godzinę więc gdy Caitlyn i Paweł dotarli to zastali Julię siedzącą na zwłokach smoków czekającą na nich.
CR: No, tak jak przystało na moją siostrę
PS: niesamowite. Nawet jak na nas
Julia lekko się zarumieniła.